کد مطلب:109068 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114

خطبه 146-راهنمائی عمر












[صفحه 175]

خطبه الاستشاره به راستی این امر نبود یاری دادن آن و نه فروگذاری آن به انبوهی و نه با كمی و آن دین خدا است كه آشكار كرد آن را و لشگر او است كه آماده كرده است آن را و یاری داده آن را تا رسید به آن مرتبه كه رسید و آشكار شد از آنجا كه طلوع كرد و ما بر انتظار وعده داده شده ایم از خدا و خداوند وفاكننده است به وعده خود و یاری دهنده است به لشكر خود و جای قیام كننده بر امر زمامداری جای رشته است از مهره جمع می كند آن را و پیوند می دهد آنها را به هم چون پاره شود رشته پراكنده می شود مهره و هر یك به جائی می رود پس از آن جمع نمی شود به تمامی خود هرگز و عرب امروز هر چند كه هستند اندك و آنها بسیارند به سبب اسلام عزیزند به سبب اجتماع و یگانگی و باش قطب و بگردان آسیاب را به وسیله عرب و درآور آنها را نه خودت را به آتش جنگ زیرا اگر تو بیرون روی از این زمین فرودآیند بر تو عرب از اطراف آن و نواحی آن تا باشد آنچه می گذاری در پس خود از مواضع ترس مهمتر به تو از آنچه در برابر توست همانا عجمها اگر نگاه كنند به سوی تو فردا می گویند این ریشه عرب است چون او را از بین بردید راحت می شوید پس می باشد این سخت تر برای حرص آنها بر

تو و طمع آنها در تو و اما آنچه یادآور شدی از آمدن قوم به سوی كارزار مسلمانها به راستی خداوند پاك است او ناخوش دارنده تر است آمدن آنها را از تو و او تواناتر است بر تغییر دادن آنچه ناخوش می دارد آن را و اما آنچه ذكر كردی از شماره آنها پس ما نبودیم كارزار كنیم در گذشته با انبوهی و جز این نیست بودیم كارزار می كردیم به كمك و یاری خداوند


صفحه 175.